Een kwartje van de fractie, juni 2018

Hoe staat het met de Woerdens politiek? En hoe klinkt het PvdA-geluid klinkt door, via Progressief Woerden?

De rook van het eerste halfjaar van Politiek Woerden in 2018 trekt weer een beetje op. Hectische afsluiting van de vorige collegeperiode, verkiezingen, coalitievorming en nu is de nieuwe raad aan de slag. Ik zit daar niet meer bij. Twee PvdA-ers in de fractie van Progressief Woerden, Jelmer Vierstra en Marguerite Boersma, kwaliteit verzekerd. Verder Marieke van Noort en Coby Franken. Een goede fractie. Maar geen wethouder. Hoe is dat zo gekomen?

Afgelopen januari meldde ik al: “Progressief Woerden is volstrekt helder in waar onze prioriteiten liggen: sociale zorg en duurzaamheidsmaatregelen”. En ik meldde ook “een meerderheid in de … raad wil geld opzij leggen, overschotten op de jaarrekening en andere overschotten, om te kunnen investeren in grote infrastructurele werken, vooral de westelijke randweg. Wij zijn daar tegen. Het levert naar ons idee maar een beperkte bijdrage aan de oplossing van de verkeersoverlast, waarvoor we al maatregelen nemen op de knooppunten als de Rembrandtlaan, de Boerendijk en de Hoge Rijndijk. We tasten ons Groene Hart er weer voor aan. En het kost de gemeente heel veel geld dat we dan vooral in het Sociale Domein zullen moeten bezuinigen.” Met die boodschappen zijn we de verkiezingen ingegaan. En we hebben goede verkiezingen gemaakt, we hebben meer stemmen gekregen. We hadden net aan vier zetels. En nu hebben we heel ruim vier zetels, maar net geen vijfde. De SP is, links van ons, met 1 zetel in de raad gekomen. Ook de VVD en Lijst van der Does kregen vier zetels, het CDA bleef op 7. Sterk Woerden en ChristenUnie/SGP kregen 3 zetels, Inwonersbelangen 2 en de SP dus 1. Vervolgens kwam er onrust bij Inwonersbelangen die maar twee zetels kregen, waarvan de tweede verassend genoeg bij Lia Arensthorst kwam, de eerste vrouw op de lijst. Dat was niet naar de zin van Hendrie van Assem, die van Lia Arentshorst verlangde dat ze haar plaats zou afstaan. Lia dacht daar anders over en de ruzie liep zo hoog op dat ze uit de fractie stapte. Zij heeft, na enige bedenktijd, aansluiting gevonden bij Lijst van der Does. Daardoor heeft die fractie, met minder stemmen dan Progressief Woerden, nu wel een zetel meer: 5. De fractie van de VVD, van oorsprong 4 zetels, net een paar stemmen meer dan Progressief Woerden  ging de omgekeerde weg. Lijsttrekker Reem Bakker, die mocht aanschuiven bij de coalitieonderhandelingen na de verkiezingen, kreeg in die onderhandelingen ruzie met CDA en ChristenUnie/SGP en mocht niet meer meedoen. Toen hij daarop zeer felle kritiek kreeg in de eerstvolgende ledenvergadering van de VVD, stapte hij verbolgen op uit de partij en de fractie. Hij zit nu alleen in de raad: de VVD op 3 zetels (met meer stemmen dan Progressief Woerden met 4 zetels en Lijst van de Does met nu 5 zetels). Democratie is een raar spel. Dat was het machts- en poppetjesspel.

Dan de inhoud. Het CDA was de grootste partij en ging met ChristenUnie/SGP een college vormen. Eerst met de VVD, die én de OZB niet wilde verhogen én de Westelijke Randweg wilde aanleggen, dus naar mijn idee en volstrekt onsamenhangend en onhaalbaar programma had.  Dat ging niet goed, want de VVD stapte dus uit de gesprekken. Vervolgens kozen de christelijke partijen een partner op rechts, de Lijst van der Does (de Randwegpartij) en een partner op links, D66 . D66 had met 4 naar 3 zetels de verkiezingen verloren, was tegen de randweg en had in 2010 en 2014 het CDA uit de coalitie weten te werken, maar waarschijnlijk werden ze als plooibaarder ingeschat dan Progressief Woerden. En jawel, deze partijen kwamen er uit. Met een, vind ik, raar collegeprogramma. De Westelijke randweg is echt onbetaalbaar, dus Lijst van der Does moest dat idee laten varen. Wel scoorden ze de aanleg van een brug over de Oude Rijn. En door die brug niet te snel aan te leggen en in deze coalitieperiode alleen de voorbereidings- en aanlegkosten te begroten, loopt de begroting de komende vier jaar nog niet uit de hand. Met een OZB-verhoging van 3% in 2019 en 3% in 2020 is dit te dekken. Samen wel 6% en in strijd met wat het CDA had beloofd en ook anders dan D66 en ChristenUnie in hun verkiezingsprogramma’s hadden. Maar alla, ze werden het eens.

En de rest van de randweg ging in de ijskast, maar er komt wel een onderzoek naar de mogelijkheden van een weg langs Nieuwerbrug. Mooi, dat onderzoek kost haast niets en de discussie is weer een paar jaar vooruitgeschoven, zodat wellicht de provincie of andere gemeente verleid zou kunnen worden tot een forse financiële bijdrage . Want anders is dit een volstrekte fopspeen, een politiek sprookje. Dat alleen al de brug over een aantal jaren, als ook het onderhoud in het budget gaat worden gebracht, de gemeente een geweldig blok aan het been wordt, is naar de toekomst verschoven.  Omdat alleen in het Sociaal Domein in de gemeentebegroting de middelen kunnen worden gevonden om die extra lasten te dragen, of er een veel forsere OZB-verhoging nodig is, zou dit in een coalitie met Progressief Woerden volstrekt onmogelijk zijn. D66 en ChristenUnie/SGP, in de afgelopen jaren toch heel verstandig, werken mee aan dit coalitieprogramma.

“Een goede raad is rood” was onze verkiezingsleus van 1974.  Nu verzucht ik “wat moet dit college zonder de verstandige inbreng van Progressief Woerden”. Vanuit de raad zal Progressief Woerden nu met verstandige en opbouwende kritiek gaan proberen om dit college bij te sturen, daar heb ik het volste vertrouwen in. Onze fractie zal zeker met goede voorstellen komen, maar of dit college hiernaar kan en zal luisteren? Ik ben benieuwd naar mijn volgende kwartje van de fractie.

Jelle IJpma